بسم الله الرحمن الرحیم

خاطره گشودن مصحف در مباحثه عجیب وحید بهبهانی با یکی از طرفداران حلیت حیَل ربا

وحید بهبهانی نیز مانند امام خمینی و محقق اردبیلی رحمهم‌الله، حیله‌های ربای قرضی را حلال نمی‌داند و در سخنی که خالی از تعریض نیست، گفته است خداوند با تحریم ربا می‌خواست قرض الحسنه را رواج بدهد اما فقیهان با تصحیح حیله‌های ربای قرضی، همان دری را بستند که خداوند می‌خواست بگشاید! او در خاطره‌ای شگفت‌آور می‌گوید:

«از شگفتی‌های اتفاقات روزگار این که، به یکی از طرفداران حیله‌های ربا که حیله‌های ربا را داخل در تحت عموم «احل الله البیع» می‌دانست و برای اثبات جواز حیله‌ها به این آیه استناد می‌کرد، اعتراض کردم که از کجا می‌دانی حیله‌های ربا داخل در تحت «احل الله البیع» است یا «حرّم الربا»؟ این سخن من او را وادار کرد که تفاسیر قرآن را به دقت ملاحظه کند.

 برای این منظور قرآن را باز کرد تا ببیند آیه حرمت ربا در کجای قرآن قرار دارد؟ اما به محض این‌که قرآن را گشود، آیه اصحاب السبت و حکایت حیله‌ی آنها برای فرار از حرمت صید و عقاب آنها به چشمش آمد (وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ) بویژه آن‌که در آیه بعد آمده بود که ما آن بوزینه‌شدگان را عبرت ترسناکی قرار دادیم برای مردم آن زمان و نسلهای آینده وموعظه‌ای قرار دادیم برای متقین (فَجَعَلْنَاهَا نَكَالًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَ مَا خَلْفَهَا وَ مَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ) (البقرة: 65 و 66).

آن عالم فاضل با دیدن این آیه از قرآن رنگ از رخسارش پرید و به اضطراب افتاد شروع کرد به استغفار کردن! البته پس از مدتی به من گفت که از فتوای جایزانگاشتن حیله‌های ربا عدول کرده  است»  الرسائل الفقهية للوحيد البهبهانی، ص: 264.